We zijn er uit!
Na twee weken vergaderen, praten met dozijnen mensen, luisteren naar honderden voorgelezen statement en het lezen van duizenden papieren en na hat drinken van liters koffie….
De delegaties hebben ingestemd met de eindtekst. Een tekst vol mooie woorden over het verduurzamen van de wereld. Maar wat houd dit nou eigenlijk in? Pas als de leiders van individuele landen ook daadwerkelijk duurzame stappen gaan zetten in het thuisland heeft de 17e de Commission on Sustainable Development echt zin gehad. Zoals Minister Verburg aangaf in de eindspeech; tonight we planted the seeds for the a sustainable change’
Nu wachten ons alleen nog de negen flessen champagne van de Nederlandse delegatie.
vrijdag 15 mei 2009
Yes!
We zijn er uit!
Na twee weken vergaderen, praten met dozijnen mensen, luisteren naar honderden voorgelezen statement en het lezen van duizenden papieren en na hat drinken van liters koffie….
De delegaties hebben ingestemd met de eindtekst. Een tekst vol mooie woorden over het verduurzamen van de wereld. Maar wat houd dit nou eigenlijk in? Pas als de leiders van individuele landen ook daadwerkelijk duurzame stappen gaan zetten in het thuisland heeft de 17e de Commission on Sustainable Development echt zin gehad. Zoals Minister Verburg aangaf in de eindspeech; tonight we planted the seeds for the a sustainable change’
Nu wachten ons alleen nog de negen flessen champagne van de Nederlandse delegatie.
Na twee weken vergaderen, praten met dozijnen mensen, luisteren naar honderden voorgelezen statement en het lezen van duizenden papieren en na hat drinken van liters koffie….
De delegaties hebben ingestemd met de eindtekst. Een tekst vol mooie woorden over het verduurzamen van de wereld. Maar wat houd dit nou eigenlijk in? Pas als de leiders van individuele landen ook daadwerkelijk duurzame stappen gaan zetten in het thuisland heeft de 17e de Commission on Sustainable Development echt zin gehad. Zoals Minister Verburg aangaf in de eindspeech; tonight we planted the seeds for the a sustainable change’
Nu wachten ons alleen nog de negen flessen champagne van de Nederlandse delegatie.
Een lijstje met alles of niets
Beste lezers, de onderhandelingen van de Verenigde Naties Commissie voor Duurzame Ontwikkeling zijn in volle gang. Bij sommige aanwezigen slaat depressie toe, anderen vinden nog de kracht om het langzame proces tot een goed einde te brengen. Maar er gebeuren ook leuke dingen binnen en buiten de VN in New Tork!
Hierbij een paar korte impressies van het geheel…
Vandaag komt een tekst die wordt geschreven aan de hand van de afgelopen onderhandelingsdagen. De delegaties moeten de tekst na intern overleg goedkeuren of afkeuren.
Iedere dag worden er meer slapende mensen in de UN conferentiezalen aangetroffen.
We praten met mensen.
De major groups zijn in dialoog gegaan met delegatieleden, naar onze mening een van de beste bijeenkomsten van de hele CSD.
We praten met mensen.
Michaela heeft een pakkende speech gegeven tijdens het dialoog en werd gefilmd door uitzinnige Nederlandse kamerleden.
Michaela krijgt op een of andere manier steeds kussens tegen haar kop. De ene dag wat meer dan de andere.
De Nederlandse jongeren zijn namens de hele Nederlandse delegatie aan het borrelen en spreken met interessante mensen.
Michaela heeft eelt op haar ellebogen gekregen, dat komt door de instructies van Don. Don heeft al een jaar eelt.
We praten met mensen.
De internationale jongerengroep is briljant.
We hebben een aantal oude bekenden aangetroffen hier, waaronder Ban Ki Moon, Prins Willem Alexander (die hier PVO genoemd wordt), Achim Steiner (VN milieuprogramma) en Yvo de Boer (VN klimaatsecretariaat).
We zijn stiekem gratis naar het Museum of Modern Art geweest.
We voelen ons New Yorkers, helemaal gewend.
Michaela geeft Don de schuld van het feit dat zij kussens tegen haar kop krijgt.
Don is onschuldig.
Wij zijn erg benieuwd wat de uitkomst van deze CSD gaat worden. We trekken een eindsprint en laten vandaag weten hoe de stand van zaken is.
Michaela en Don
Hierbij een paar korte impressies van het geheel…
Vandaag komt een tekst die wordt geschreven aan de hand van de afgelopen onderhandelingsdagen. De delegaties moeten de tekst na intern overleg goedkeuren of afkeuren.
Iedere dag worden er meer slapende mensen in de UN conferentiezalen aangetroffen.
We praten met mensen.
De major groups zijn in dialoog gegaan met delegatieleden, naar onze mening een van de beste bijeenkomsten van de hele CSD.
We praten met mensen.
Michaela heeft een pakkende speech gegeven tijdens het dialoog en werd gefilmd door uitzinnige Nederlandse kamerleden.
Michaela krijgt op een of andere manier steeds kussens tegen haar kop. De ene dag wat meer dan de andere.
De Nederlandse jongeren zijn namens de hele Nederlandse delegatie aan het borrelen en spreken met interessante mensen.
Michaela heeft eelt op haar ellebogen gekregen, dat komt door de instructies van Don. Don heeft al een jaar eelt.
We praten met mensen.
De internationale jongerengroep is briljant.
We hebben een aantal oude bekenden aangetroffen hier, waaronder Ban Ki Moon, Prins Willem Alexander (die hier PVO genoemd wordt), Achim Steiner (VN milieuprogramma) en Yvo de Boer (VN klimaatsecretariaat).
We zijn stiekem gratis naar het Museum of Modern Art geweest.
We voelen ons New Yorkers, helemaal gewend.
Michaela geeft Don de schuld van het feit dat zij kussens tegen haar kop krijgt.
Don is onschuldig.
Wij zijn erg benieuwd wat de uitkomst van deze CSD gaat worden. We trekken een eindsprint en laten vandaag weten hoe de stand van zaken is.
Michaela en Don
Een lijstje met alles of niets
Beste lezers, de onderhandelingen van de Verenigde Naties Commissie voor Duurzame Ontwikkeling zijn in volle gang. Bij sommige aanwezigen slaat depressie toe, anderen vinden nog de kracht om het langzame proces tot een goed einde te brengen. Maar er gebeuren ook leuke dingen binnen en buiten de VN in New Tork!
Hierbij een paar korte impressies van het geheel…
Vandaag komt een tekst die wordt geschreven aan de hand van de afgelopen onderhandelingsdagen. De delegaties moeten de tekst na intern overleg goedkeuren of afkeuren.
Iedere dag worden er meer slapende mensen in de UN conferentiezalen aangetroffen.
We praten met mensen.
De major groups zijn in dialoog gegaan met delegatieleden, naar onze mening een van de beste bijeenkomsten van de hele CSD.
We praten met mensen.
Michaela heeft een pakkende speech gegeven tijdens het dialoog en werd gefilmd door uitzinnige Nederlandse kamerleden.
Michaela krijgt op een of andere manier steeds kussens tegen haar kop. De ene dag wat meer dan de andere.
De Nederlandse jongeren zijn namens de hele Nederlandse delegatie aan het borrelen en spreken met interessante mensen.
Michaela heeft eelt op haar ellebogen gekregen, dat komt door de instructies van Don. Don heeft al een jaar eelt.
We praten met mensen.
De internationale jongerengroep is briljant.
We hebben een aantal oude bekenden aangetroffen hier, waaronder Ban Ki Moon, Prins Willem Alexander (die hier PVO genoemd wordt), Achim Steiner (VN milieuprogramma) en Yvo de Boer (VN klimaatsecretariaat).
We zijn stiekem gratis naar het Museum of Modern Art geweest.
We voelen ons New Yorkers, helemaal gewend.
Michaela geeft Don de schuld van het feit dat zij kussens tegen haar kop krijgt.
Don is onschuldig.
Wij zijn erg benieuwd wat de uitkomst van deze CSD gaat worden. We trekken een eindsprint en laten vandaag weten hoe de stand van zaken is.
Michaela en Don
Hierbij een paar korte impressies van het geheel…
Vandaag komt een tekst die wordt geschreven aan de hand van de afgelopen onderhandelingsdagen. De delegaties moeten de tekst na intern overleg goedkeuren of afkeuren.
Iedere dag worden er meer slapende mensen in de UN conferentiezalen aangetroffen.
We praten met mensen.
De major groups zijn in dialoog gegaan met delegatieleden, naar onze mening een van de beste bijeenkomsten van de hele CSD.
We praten met mensen.
Michaela heeft een pakkende speech gegeven tijdens het dialoog en werd gefilmd door uitzinnige Nederlandse kamerleden.
Michaela krijgt op een of andere manier steeds kussens tegen haar kop. De ene dag wat meer dan de andere.
De Nederlandse jongeren zijn namens de hele Nederlandse delegatie aan het borrelen en spreken met interessante mensen.
Michaela heeft eelt op haar ellebogen gekregen, dat komt door de instructies van Don. Don heeft al een jaar eelt.
We praten met mensen.
De internationale jongerengroep is briljant.
We hebben een aantal oude bekenden aangetroffen hier, waaronder Ban Ki Moon, Prins Willem Alexander (die hier PVO genoemd wordt), Achim Steiner (VN milieuprogramma) en Yvo de Boer (VN klimaatsecretariaat).
We zijn stiekem gratis naar het Museum of Modern Art geweest.
We voelen ons New Yorkers, helemaal gewend.
Michaela geeft Don de schuld van het feit dat zij kussens tegen haar kop krijgt.
Don is onschuldig.
Wij zijn erg benieuwd wat de uitkomst van deze CSD gaat worden. We trekken een eindsprint en laten vandaag weten hoe de stand van zaken is.
Michaela en Don
maandag 11 mei 2009
Rode Loper
Rode loper
Zilveren bestek, zilveren borden, zilveren zout en peper in de vorm van Chrysler en Empire, gigantisch wit tafelkleed, dure wijn, veel glazen, bedienden, uitzicht over East river, je naam op een bordje met ’je maintiendrai’ erop en de minister tegenover je aan tafel: je bent beland op de lunchbijeenkomst bij de Nederlandse ambassadeur naar de Verenigde Naties in New York.
Als jongerenvertegenwoordiger wordt soms de rode loper voor je uitgelegd, zonder dat je er om vraagt. Het is voor ons bijzonder om dit soort bijeenkomsten bij te mogen wonen.
Tijdens de ministeriële lunch werden de ‘major groups’ in de Nederlandse delegatie gevraagd wat hun bevindingen waren, na verschillende speeches van de minister en ambassadeurs.
Don is op eeder advies van de minister beleefd doch enigszins brutaal geweest tijdens zijn speech. Hij had in ieder geval wat voorbereidingstijd gehad. Michaela was in haar eigen wereldje aan het fantaseren wie het zilveren bestek voor haar neus al gebruikt zou hebben. Op dat moment werd ze opgeschrikt omdat ze het woord kreeg van minister Verburg, waar zij zich bijzonder goed uit wist te werken.
De regen vertraagde ons vertrek, waardoor we nog even konden genieten van het uitzicht over de bekende East River. In de wandelgangen werd ons door de directeur van het ministerie van Landbouw aangeboden om een meeting met minister Verburg en alle aanwezige jongeren te houden. Hier hebben we uiteraard gebruik van gemaakt vandaag, met Don als voorzitter. Verburg maakte zoals gewoonlijk een energieke indruk en inspireerde ons om actief het proces te beïnvloeden.
De onderhandelingen zijn in volle gang. De thema’s die besproken worden, worden aan de hand van de tekst van de voorbereidingsvergadering van februari tot in de puntjes doorgesproken. Er zijn machtsblokken, buitenstaanders, single issue states en tegenliggers. De zittingen duren lang en zijn saai… l a n g e n s a a i . . . soms tot middernacht. Het meeste gebeurt in de wandelgangen. Mensen spreken elkaar aan en doen hun best om de mening van hun achterban door te drukken in de definitieve tekst. Zo ook de jongeren.
Dit weekend hebben we iets veel coolers gedaan. We zijn van noord naar zuid Manhattan gejogd: 25 kilometer. Een mooie manier om de stad te verkennen. En Michaela is een rode loper.
Don Gerritsen en Michaela Hogenboom
Zilveren bestek, zilveren borden, zilveren zout en peper in de vorm van Chrysler en Empire, gigantisch wit tafelkleed, dure wijn, veel glazen, bedienden, uitzicht over East river, je naam op een bordje met ’je maintiendrai’ erop en de minister tegenover je aan tafel: je bent beland op de lunchbijeenkomst bij de Nederlandse ambassadeur naar de Verenigde Naties in New York.
Als jongerenvertegenwoordiger wordt soms de rode loper voor je uitgelegd, zonder dat je er om vraagt. Het is voor ons bijzonder om dit soort bijeenkomsten bij te mogen wonen.
Tijdens de ministeriële lunch werden de ‘major groups’ in de Nederlandse delegatie gevraagd wat hun bevindingen waren, na verschillende speeches van de minister en ambassadeurs.
Don is op eeder advies van de minister beleefd doch enigszins brutaal geweest tijdens zijn speech. Hij had in ieder geval wat voorbereidingstijd gehad. Michaela was in haar eigen wereldje aan het fantaseren wie het zilveren bestek voor haar neus al gebruikt zou hebben. Op dat moment werd ze opgeschrikt omdat ze het woord kreeg van minister Verburg, waar zij zich bijzonder goed uit wist te werken.
De regen vertraagde ons vertrek, waardoor we nog even konden genieten van het uitzicht over de bekende East River. In de wandelgangen werd ons door de directeur van het ministerie van Landbouw aangeboden om een meeting met minister Verburg en alle aanwezige jongeren te houden. Hier hebben we uiteraard gebruik van gemaakt vandaag, met Don als voorzitter. Verburg maakte zoals gewoonlijk een energieke indruk en inspireerde ons om actief het proces te beïnvloeden.
De onderhandelingen zijn in volle gang. De thema’s die besproken worden, worden aan de hand van de tekst van de voorbereidingsvergadering van februari tot in de puntjes doorgesproken. Er zijn machtsblokken, buitenstaanders, single issue states en tegenliggers. De zittingen duren lang en zijn saai… l a n g e n s a a i . . . soms tot middernacht. Het meeste gebeurt in de wandelgangen. Mensen spreken elkaar aan en doen hun best om de mening van hun achterban door te drukken in de definitieve tekst. Zo ook de jongeren.
Dit weekend hebben we iets veel coolers gedaan. We zijn van noord naar zuid Manhattan gejogd: 25 kilometer. Een mooie manier om de stad te verkennen. En Michaela is een rode loper.
Don Gerritsen en Michaela Hogenboom
Rode Loper
Rode loper
Zilveren bestek, zilveren borden, zilveren zout en peper in de vorm van Chrysler en Empire, gigantisch wit tafelkleed, dure wijn, veel glazen, bedienden, uitzicht over East river, je naam op een bordje met ’je maintiendrai’ erop en de minister tegenover je aan tafel: je bent beland op de lunchbijeenkomst bij de Nederlandse ambassadeur naar de Verenigde Naties in New York.
Als jongerenvertegenwoordiger wordt soms de rode loper voor je uitgelegd, zonder dat je er om vraagt. Het is voor ons bijzonder om dit soort bijeenkomsten bij te mogen wonen.
Tijdens de ministeriële lunch werden de ‘major groups’ in de Nederlandse delegatie gevraagd wat hun bevindingen waren, na verschillende speeches van de minister en ambassadeurs.
Don is op eeder advies van de minister beleefd doch enigszins brutaal geweest tijdens zijn speech. Hij had in ieder geval wat voorbereidingstijd gehad. Michaela was in haar eigen wereldje aan het fantaseren wie het zilveren bestek voor haar neus al gebruikt zou hebben. Op dat moment werd ze opgeschrikt omdat ze het woord kreeg van minister Verburg, waar zij zich bijzonder goed uit wist te werken.
De regen vertraagde ons vertrek, waardoor we nog even konden genieten van het uitzicht over de bekende East River. In de wandelgangen werd ons door de directeur van het ministerie van Landbouw aangeboden om een meeting met minister Verburg en alle aanwezige jongeren te houden. Hier hebben we uiteraard gebruik van gemaakt vandaag, met Don als voorzitter. Verburg maakte zoals gewoonlijk een energieke indruk en inspireerde ons om actief het proces te beïnvloeden.
De onderhandelingen zijn in volle gang. De thema’s die besproken worden, worden aan de hand van de tekst van de voorbereidingsvergadering van februari tot in de puntjes doorgesproken. Er zijn machtsblokken, buitenstaanders, single issue states en tegenliggers. De zittingen duren lang en zijn saai… l a n g e n s a a i . . . soms tot middernacht. Het meeste gebeurt in de wandelgangen. Mensen spreken elkaar aan en doen hun best om de mening van hun achterban door te drukken in de definitieve tekst. Zo ook de jongeren.
Dit weekend hebben we iets veel coolers gedaan. We zijn van noord naar zuid Manhattan gejogd: 25 kilometer. Een mooie manier om de stad te verkennen. En Michaela is een rode loper.
Don Gerritsen en Michaela Hogenboom
Zilveren bestek, zilveren borden, zilveren zout en peper in de vorm van Chrysler en Empire, gigantisch wit tafelkleed, dure wijn, veel glazen, bedienden, uitzicht over East river, je naam op een bordje met ’je maintiendrai’ erop en de minister tegenover je aan tafel: je bent beland op de lunchbijeenkomst bij de Nederlandse ambassadeur naar de Verenigde Naties in New York.
Als jongerenvertegenwoordiger wordt soms de rode loper voor je uitgelegd, zonder dat je er om vraagt. Het is voor ons bijzonder om dit soort bijeenkomsten bij te mogen wonen.
Tijdens de ministeriële lunch werden de ‘major groups’ in de Nederlandse delegatie gevraagd wat hun bevindingen waren, na verschillende speeches van de minister en ambassadeurs.
Don is op eeder advies van de minister beleefd doch enigszins brutaal geweest tijdens zijn speech. Hij had in ieder geval wat voorbereidingstijd gehad. Michaela was in haar eigen wereldje aan het fantaseren wie het zilveren bestek voor haar neus al gebruikt zou hebben. Op dat moment werd ze opgeschrikt omdat ze het woord kreeg van minister Verburg, waar zij zich bijzonder goed uit wist te werken.
De regen vertraagde ons vertrek, waardoor we nog even konden genieten van het uitzicht over de bekende East River. In de wandelgangen werd ons door de directeur van het ministerie van Landbouw aangeboden om een meeting met minister Verburg en alle aanwezige jongeren te houden. Hier hebben we uiteraard gebruik van gemaakt vandaag, met Don als voorzitter. Verburg maakte zoals gewoonlijk een energieke indruk en inspireerde ons om actief het proces te beïnvloeden.
De onderhandelingen zijn in volle gang. De thema’s die besproken worden, worden aan de hand van de tekst van de voorbereidingsvergadering van februari tot in de puntjes doorgesproken. Er zijn machtsblokken, buitenstaanders, single issue states en tegenliggers. De zittingen duren lang en zijn saai… l a n g e n s a a i . . . soms tot middernacht. Het meeste gebeurt in de wandelgangen. Mensen spreken elkaar aan en doen hun best om de mening van hun achterban door te drukken in de definitieve tekst. Zo ook de jongeren.
Dit weekend hebben we iets veel coolers gedaan. We zijn van noord naar zuid Manhattan gejogd: 25 kilometer. Een mooie manier om de stad te verkennen. En Michaela is een rode loper.
Don Gerritsen en Michaela Hogenboom
woensdag 6 mei 2009
Cool at UN
Wat zijn we toch cool aan het zijn in de kerkers van de VN.
Maar wat gebeurt hier nu eigenlijk? Delegatieleden van landen spreken plenair uit welke wijzigingen zij willen zien op de onderhandelingstekst die is opgesteld tijdens de voorbereidingssessie in februari. Dit is een lang proces en gaat soms over punten en komma’s.
Ja, en wat doen die jongeren daar dan? Wij hebben, net zoals alle andere jongeren hier, geen mogelijkheid om direct aanpassingen te doen aan deze tekst. Als we zelf geen initiatief zouden tonen, hadden we net zo goed twee weken bij de Mc Donalds kunnen zitten.
Maar wij doen ons uiterste best om toch de meningen van de Nederlandse jongeren onder de aandacht te brengen. We hebben de volgende manieren uitgevonden:
Gisteren is het position paper aan minister Verburg aangeboden. Wij willen iedereen die hieraan heeft meegewerkt hartelijk bedanken! We hebben Verburg een hardloopschoen gegeven, omdat Don vorig jaar in Central Park heeft gejogd met haar. In de schoen hadden we een cadeautje gedaan: sinterklaas is vroeg dit jaar. Het cadeau was een verlanglijst met de standpunten van de Nederlandse jongeren, die ze met een schaterlach in ontvangst heeft genomen (zie foto).
Gelukkig is dit niet de enige manier waarop de standpunten van de Nederlandse jongeren doorgedrukt worden hier bij de VN. We hebben inmiddels veel eelt op onze ellebogen gekregen.
Esther, een Nigeriaanse van 24 jaar, heeft een statement uitgesproken tijdens de openingssessie, met als kernzin: ‘we do care about what you say here, but our lives depend on how you implement these policies at home. So practice what you preach’. Dat juist een van de enige Afrikaanse jongeren het statement uitdroeg was al een statement op zich.
Ook is een gerecycled artikel gepubliceerd in de dagelijkse krant die hier gelezen wordt: ‘Outreach Issues’. We hebben ons weer uitgelaten over overconsumptie van vlees. Binnenkort komt er waarschijnlijk weer een artikel van ons in.
Verder hebben de jongeren ervoor gezorgd dat de VS standpunten van jongeren opnemen in hun aanpassingen op de tekst, die hopelijk ook in de uiteindelijke tekst komen te staan. Het gaat hier onder andere over onderwijs en bestrijden van kinderarbeid.
We zien het al weer: sometimes sustainability’s what you make it.
Maar wat gebeurt hier nu eigenlijk? Delegatieleden van landen spreken plenair uit welke wijzigingen zij willen zien op de onderhandelingstekst die is opgesteld tijdens de voorbereidingssessie in februari. Dit is een lang proces en gaat soms over punten en komma’s.
Ja, en wat doen die jongeren daar dan? Wij hebben, net zoals alle andere jongeren hier, geen mogelijkheid om direct aanpassingen te doen aan deze tekst. Als we zelf geen initiatief zouden tonen, hadden we net zo goed twee weken bij de Mc Donalds kunnen zitten.
Maar wij doen ons uiterste best om toch de meningen van de Nederlandse jongeren onder de aandacht te brengen. We hebben de volgende manieren uitgevonden:
Gisteren is het position paper aan minister Verburg aangeboden. Wij willen iedereen die hieraan heeft meegewerkt hartelijk bedanken! We hebben Verburg een hardloopschoen gegeven, omdat Don vorig jaar in Central Park heeft gejogd met haar. In de schoen hadden we een cadeautje gedaan: sinterklaas is vroeg dit jaar. Het cadeau was een verlanglijst met de standpunten van de Nederlandse jongeren, die ze met een schaterlach in ontvangst heeft genomen (zie foto).
Gelukkig is dit niet de enige manier waarop de standpunten van de Nederlandse jongeren doorgedrukt worden hier bij de VN. We hebben inmiddels veel eelt op onze ellebogen gekregen.
Esther, een Nigeriaanse van 24 jaar, heeft een statement uitgesproken tijdens de openingssessie, met als kernzin: ‘we do care about what you say here, but our lives depend on how you implement these policies at home. So practice what you preach’. Dat juist een van de enige Afrikaanse jongeren het statement uitdroeg was al een statement op zich.
Ook is een gerecycled artikel gepubliceerd in de dagelijkse krant die hier gelezen wordt: ‘Outreach Issues’. We hebben ons weer uitgelaten over overconsumptie van vlees. Binnenkort komt er waarschijnlijk weer een artikel van ons in.
Verder hebben de jongeren ervoor gezorgd dat de VS standpunten van jongeren opnemen in hun aanpassingen op de tekst, die hopelijk ook in de uiteindelijke tekst komen te staan. Het gaat hier onder andere over onderwijs en bestrijden van kinderarbeid.
We zien het al weer: sometimes sustainability’s what you make it.
Cool at UN
Wat zijn we toch cool aan het zijn in de kerkers van de VN.
Maar wat gebeurt hier nu eigenlijk? Delegatieleden van landen spreken plenair uit welke wijzigingen zij willen zien op de onderhandelingstekst die is opgesteld tijdens de voorbereidingssessie in februari. Dit is een lang proces en gaat soms over punten en komma’s.
Ja, en wat doen die jongeren daar dan? Wij hebben, net zoals alle andere jongeren hier, geen mogelijkheid om direct aanpassingen te doen aan deze tekst. Als we zelf geen initiatief zouden tonen, hadden we net zo goed twee weken bij de Mc Donalds kunnen zitten.
Maar wij doen ons uiterste best om toch de meningen van de Nederlandse jongeren onder de aandacht te brengen. We hebben de volgende manieren uitgevonden:
Gisteren is het position paper aan minister Verburg aangeboden. Wij willen iedereen die hieraan heeft meegewerkt hartelijk bedanken! We hebben Verburg een hardloopschoen gegeven, omdat Don vorig jaar in Central Park heeft gejogd met haar. In de schoen hadden we een cadeautje gedaan: sinterklaas is vroeg dit jaar. Het cadeau was een verlanglijst met de standpunten van de Nederlandse jongeren, die ze met een schaterlach in ontvangst heeft genomen (zie foto).
Gelukkig is dit niet de enige manier waarop de standpunten van de Nederlandse jongeren doorgedrukt worden hier bij de VN. We hebben inmiddels veel eelt op onze ellebogen gekregen.
Esther, een Nigeriaanse van 24 jaar, heeft een statement uitgesproken tijdens de openingssessie, met als kernzin: ‘we do care about what you say here, but our lives depend on how you implement these policies at home. So practice what you preach’. Dat juist een van de enige Afrikaanse jongeren het statement uitdroeg was al een statement op zich.
Ook is een gerecycled artikel gepubliceerd in de dagelijkse krant die hier gelezen wordt: ‘Outreach Issues’. We hebben ons weer uitgelaten over overconsumptie van vlees. Binnenkort komt er waarschijnlijk weer een artikel van ons in.
Verder hebben de jongeren ervoor gezorgd dat de VS standpunten van jongeren opnemen in hun aanpassingen op de tekst, die hopelijk ook in de uiteindelijke tekst komen te staan. Het gaat hier onder andere over onderwijs en bestrijden van kinderarbeid.
We zien het al weer: sometimes sustainability’s what you make it.
Maar wat gebeurt hier nu eigenlijk? Delegatieleden van landen spreken plenair uit welke wijzigingen zij willen zien op de onderhandelingstekst die is opgesteld tijdens de voorbereidingssessie in februari. Dit is een lang proces en gaat soms over punten en komma’s.
Ja, en wat doen die jongeren daar dan? Wij hebben, net zoals alle andere jongeren hier, geen mogelijkheid om direct aanpassingen te doen aan deze tekst. Als we zelf geen initiatief zouden tonen, hadden we net zo goed twee weken bij de Mc Donalds kunnen zitten.
Maar wij doen ons uiterste best om toch de meningen van de Nederlandse jongeren onder de aandacht te brengen. We hebben de volgende manieren uitgevonden:
Gisteren is het position paper aan minister Verburg aangeboden. Wij willen iedereen die hieraan heeft meegewerkt hartelijk bedanken! We hebben Verburg een hardloopschoen gegeven, omdat Don vorig jaar in Central Park heeft gejogd met haar. In de schoen hadden we een cadeautje gedaan: sinterklaas is vroeg dit jaar. Het cadeau was een verlanglijst met de standpunten van de Nederlandse jongeren, die ze met een schaterlach in ontvangst heeft genomen (zie foto).
Gelukkig is dit niet de enige manier waarop de standpunten van de Nederlandse jongeren doorgedrukt worden hier bij de VN. We hebben inmiddels veel eelt op onze ellebogen gekregen.
Esther, een Nigeriaanse van 24 jaar, heeft een statement uitgesproken tijdens de openingssessie, met als kernzin: ‘we do care about what you say here, but our lives depend on how you implement these policies at home. So practice what you preach’. Dat juist een van de enige Afrikaanse jongeren het statement uitdroeg was al een statement op zich.
Ook is een gerecycled artikel gepubliceerd in de dagelijkse krant die hier gelezen wordt: ‘Outreach Issues’. We hebben ons weer uitgelaten over overconsumptie van vlees. Binnenkort komt er waarschijnlijk weer een artikel van ons in.
Verder hebben de jongeren ervoor gezorgd dat de VS standpunten van jongeren opnemen in hun aanpassingen op de tekst, die hopelijk ook in de uiteindelijke tekst komen te staan. Het gaat hier onder andere over onderwijs en bestrijden van kinderarbeid.
We zien het al weer: sometimes sustainability’s what you make it.
maandag 4 mei 2009
Groot en Duurzaam?
Gisteren zijn we aangekomen in de stad die door velen als het centrum van de wereld wordt gezien. We hebben gedurende de eerste uurtjes in New York meteen maar even een duurzaamheidscheck van de stad gedaan.
Don heeft gerecyclede, sustainable schoenen gekocht op Broadway: gemaakt van gebruikte autobanden en hennep.
Op Fifth Avenue reed een sustainable hydrogen bus.
We hebben wel een liter sustainable coffee gedronken op Columbia University en op de sustainable organic market op Union Square hebben we een big organic apple gegeten.
Veel duurzaams te verkrijgen dus, alleen vragen we ons af hoe duurzaam het is om zo enthousiast te consumeren als sommige big apple bewoners. Opvallend zijn natuurlijk de grote dingen in New York. Grote coffees, grote pizza’s en uiteraard grote gebouwen. De droom om de hoogste wolkenkrabber, Empire State Building, te berennen, is helaas in het water gevallen.
Hier is zo veel te zien, zo veel te doen. Maar de eerste dag hebben we al direct vol gepland met een bijeenkomst met alle internationale jongeren die de CSD aantrekkelijk gaan maken. Tot onze vreugd zijn er in ieder geval 2 Afrikaanse jongerenvertegenwoordigers aanwezig, gefinancierd door de Duitse overheid. Wat een aantal, twéé. Terwijl een van de thema’s die besproken wordt ‘Afrika’ is. De speech van Don in februari bij de VN heeft duidelijk niet zo heel veel impact gehad, maar 2 is altijd beter dan nul. Deze 2 weken weer een kans.
De internationale jongeren zijn erg gedreven maar het proces tijdens de jongeren bijeenkomst was erg chaotisch. Gelukkig verloopt de echte CSD, die vandaag begint, gestructureerder, zoals iedereen verwacht van een VN-conferentie. De agenda staat al vast, de uitkomst zullen we pas over 2 weken weten.
Wij mogen ons best gaan doen om de stem van álle Nederlandse jongeren eens even lekker te laten horen. Wat vinden de Nederlandse jongeren dan? Ons perspectief daarop is terug te vinden bij publicaties: het position paper dat we deze CSD aan gaan bieden aan minister Gerda Verburg, de voorzitter van deze CSD.
Zowel formeel als informeel gaan wij deze standpunten aan de man (en vrouw) brengen.
Hopelijk is de uitkomst net zo duurzaam als de schoenen van Don en zo groot als de rest van New York.
Michaela Hogenboom en Don Gerritsen, VN jongerenvertegenwoordigers Duurzame Ontwikkeling
Don heeft gerecyclede, sustainable schoenen gekocht op Broadway: gemaakt van gebruikte autobanden en hennep.
Op Fifth Avenue reed een sustainable hydrogen bus.
We hebben wel een liter sustainable coffee gedronken op Columbia University en op de sustainable organic market op Union Square hebben we een big organic apple gegeten.
Veel duurzaams te verkrijgen dus, alleen vragen we ons af hoe duurzaam het is om zo enthousiast te consumeren als sommige big apple bewoners. Opvallend zijn natuurlijk de grote dingen in New York. Grote coffees, grote pizza’s en uiteraard grote gebouwen. De droom om de hoogste wolkenkrabber, Empire State Building, te berennen, is helaas in het water gevallen.
Hier is zo veel te zien, zo veel te doen. Maar de eerste dag hebben we al direct vol gepland met een bijeenkomst met alle internationale jongeren die de CSD aantrekkelijk gaan maken. Tot onze vreugd zijn er in ieder geval 2 Afrikaanse jongerenvertegenwoordigers aanwezig, gefinancierd door de Duitse overheid. Wat een aantal, twéé. Terwijl een van de thema’s die besproken wordt ‘Afrika’ is. De speech van Don in februari bij de VN heeft duidelijk niet zo heel veel impact gehad, maar 2 is altijd beter dan nul. Deze 2 weken weer een kans.
De internationale jongeren zijn erg gedreven maar het proces tijdens de jongeren bijeenkomst was erg chaotisch. Gelukkig verloopt de echte CSD, die vandaag begint, gestructureerder, zoals iedereen verwacht van een VN-conferentie. De agenda staat al vast, de uitkomst zullen we pas over 2 weken weten.
Wij mogen ons best gaan doen om de stem van álle Nederlandse jongeren eens even lekker te laten horen. Wat vinden de Nederlandse jongeren dan? Ons perspectief daarop is terug te vinden bij publicaties: het position paper dat we deze CSD aan gaan bieden aan minister Gerda Verburg, de voorzitter van deze CSD.
Zowel formeel als informeel gaan wij deze standpunten aan de man (en vrouw) brengen.
Hopelijk is de uitkomst net zo duurzaam als de schoenen van Don en zo groot als de rest van New York.
Michaela Hogenboom en Don Gerritsen, VN jongerenvertegenwoordigers Duurzame Ontwikkeling
Groot en Duurzaam?
Gisteren zijn we aangekomen in de stad die door velen als het centrum van de wereld wordt gezien. We hebben gedurende de eerste uurtjes in New York meteen maar even een duurzaamheidscheck van de stad gedaan.
Don heeft gerecyclede, sustainable schoenen gekocht op Broadway: gemaakt van gebruikte autobanden en hennep.
Op Fifth Avenue reed een sustainable hydrogen bus.
We hebben wel een liter sustainable coffee gedronken op Columbia University en op de sustainable organic market op Union Square hebben we een big organic apple gegeten.
Veel duurzaams te verkrijgen dus, alleen vragen we ons af hoe duurzaam het is om zo enthousiast te consumeren als sommige big apple bewoners. Opvallend zijn natuurlijk de grote dingen in New York. Grote coffees, grote pizza’s en uiteraard grote gebouwen. De droom om de hoogste wolkenkrabber, Empire State Building, te berennen, is helaas in het water gevallen.
Hier is zo veel te zien, zo veel te doen. Maar de eerste dag hebben we al direct vol gepland met een bijeenkomst met alle internationale jongeren die de CSD aantrekkelijk gaan maken. Tot onze vreugd zijn er in ieder geval 2 Afrikaanse jongerenvertegenwoordigers aanwezig, gefinancierd door de Duitse overheid. Wat een aantal, twéé. Terwijl een van de thema’s die besproken wordt ‘Afrika’ is. De speech van Don in februari bij de VN heeft duidelijk niet zo heel veel impact gehad, maar 2 is altijd beter dan nul. Deze 2 weken weer een kans.
De internationale jongeren zijn erg gedreven maar het proces tijdens de jongeren bijeenkomst was erg chaotisch. Gelukkig verloopt de echte CSD, die vandaag begint, gestructureerder, zoals iedereen verwacht van een VN-conferentie. De agenda staat al vast, de uitkomst zullen we pas over 2 weken weten.
Wij mogen ons best gaan doen om de stem van álle Nederlandse jongeren eens even lekker te laten horen. Wat vinden de Nederlandse jongeren dan? Ons perspectief daarop is terug te vinden bij publicaties: het position paper dat we deze CSD aan gaan bieden aan minister Gerda Verburg, de voorzitter van deze CSD.
Zowel formeel als informeel gaan wij deze standpunten aan de man (en vrouw) brengen.
Hopelijk is de uitkomst net zo duurzaam als de schoenen van Don en zo groot als de rest van New York.
Michaela Hogenboom en Don Gerritsen, VN jongerenvertegenwoordigers Duurzame Ontwikkeling
Don heeft gerecyclede, sustainable schoenen gekocht op Broadway: gemaakt van gebruikte autobanden en hennep.
Op Fifth Avenue reed een sustainable hydrogen bus.
We hebben wel een liter sustainable coffee gedronken op Columbia University en op de sustainable organic market op Union Square hebben we een big organic apple gegeten.
Veel duurzaams te verkrijgen dus, alleen vragen we ons af hoe duurzaam het is om zo enthousiast te consumeren als sommige big apple bewoners. Opvallend zijn natuurlijk de grote dingen in New York. Grote coffees, grote pizza’s en uiteraard grote gebouwen. De droom om de hoogste wolkenkrabber, Empire State Building, te berennen, is helaas in het water gevallen.
Hier is zo veel te zien, zo veel te doen. Maar de eerste dag hebben we al direct vol gepland met een bijeenkomst met alle internationale jongeren die de CSD aantrekkelijk gaan maken. Tot onze vreugd zijn er in ieder geval 2 Afrikaanse jongerenvertegenwoordigers aanwezig, gefinancierd door de Duitse overheid. Wat een aantal, twéé. Terwijl een van de thema’s die besproken wordt ‘Afrika’ is. De speech van Don in februari bij de VN heeft duidelijk niet zo heel veel impact gehad, maar 2 is altijd beter dan nul. Deze 2 weken weer een kans.
De internationale jongeren zijn erg gedreven maar het proces tijdens de jongeren bijeenkomst was erg chaotisch. Gelukkig verloopt de echte CSD, die vandaag begint, gestructureerder, zoals iedereen verwacht van een VN-conferentie. De agenda staat al vast, de uitkomst zullen we pas over 2 weken weten.
Wij mogen ons best gaan doen om de stem van álle Nederlandse jongeren eens even lekker te laten horen. Wat vinden de Nederlandse jongeren dan? Ons perspectief daarop is terug te vinden bij publicaties: het position paper dat we deze CSD aan gaan bieden aan minister Gerda Verburg, de voorzitter van deze CSD.
Zowel formeel als informeel gaan wij deze standpunten aan de man (en vrouw) brengen.
Hopelijk is de uitkomst net zo duurzaam als de schoenen van Don en zo groot als de rest van New York.
Michaela Hogenboom en Don Gerritsen, VN jongerenvertegenwoordigers Duurzame Ontwikkeling
zaterdag 2 mei 2009
UN Commission on sustainable development in New York
De komende twee weken gaan Don en ik de stem van de Nederlandse jongeren vertegenwoordigen bij de VN commissie voor duurzame ontwikkeling in New York.
Dit jaar is een belangrijk jaar voor de VN commissie. Gerda Verburg, de Nederlandse minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, zal de commissie voorzitten. Onderwerpen als landbouw, droogte, verwoestijning en Afrika staan op de agenda.
Hieronder meer informatie over The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) van Don:
The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) was established by the UN General Assembly in December 1992 to ensure effective follow-up of United Nations Conference on Environment and Development (UNCED), also known as the ‘Earth Summit’.
The Commission is responsible for reviewing progress in the implementation of Agenda 21 and the Rio Declaration on Environment and Development; as well as providing policy guidance to follow up the Johannesburg Plan of Implementation (JPOI) at the local, national, regional and international levels.
This practically entails to spur sustainable development in its widest sense around the world, by means of international cooperation.
The CSD members meet annually in New York, in two-year cycles, with each cycle focusing on clusters of specific thematic and cross-sectoral issues, outlined in its new multi-year programme of work (2003-2017).
During CSD 17 in May 2009, the thematic issues: Africa; land use; land; drought; desertification; agriculture; and water will be discussed for policy implementation.
The CSD is a special commission under ECOSOC, since it has opened its sessions to broad participation from both governmental and non-governmental actors. It supports a number of innovative activities, such as the Partnerships Fair, the Learning Centre and a series of panels, roundtables and side events.
The High-level segment features dialogue amongst ministers and ministers also hold a special dialogue session with Major Groups, which are women; farmers; business and industry; indigenous peoples; NGO’s; local authorities; workers and trade unions; scientific and technological communities; and children and youth.
Some UNCSD member states involve a youth representative into their official delegation, amongst which the Netherlands.
The role of a youth delegate is to convey a representative message of the youth’s opinion of their respective home member state, informally as well as formally throughout the conference.
Hence, youth representatives inform officials, participate in speech writing for delegates and occasionally give speeches themselves for the UN as well.
Importantly, a youth representative has to know what the opinion of youth in their member state actually is! Therefore, getting a lot of input from youth between 12-30 years old is essential.
This year’s CSD session is a very special one, since the Netherlands will hold the chair. Minister Verburg from agriculture, nature and food quality has the challenge to lead the discussions to a good end to further encourage sustainable development at the different scale levels, written down in a chair’s report. She’ll be given a strong and concise position paper prepared by the Dutch youth.
The CSD member states will gather between 2-16 May in New York. Let the negotiations start.
Dit jaar is een belangrijk jaar voor de VN commissie. Gerda Verburg, de Nederlandse minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, zal de commissie voorzitten. Onderwerpen als landbouw, droogte, verwoestijning en Afrika staan op de agenda.
Hieronder meer informatie over The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) van Don:
The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) was established by the UN General Assembly in December 1992 to ensure effective follow-up of United Nations Conference on Environment and Development (UNCED), also known as the ‘Earth Summit’.
The Commission is responsible for reviewing progress in the implementation of Agenda 21 and the Rio Declaration on Environment and Development; as well as providing policy guidance to follow up the Johannesburg Plan of Implementation (JPOI) at the local, national, regional and international levels.
This practically entails to spur sustainable development in its widest sense around the world, by means of international cooperation.
The CSD members meet annually in New York, in two-year cycles, with each cycle focusing on clusters of specific thematic and cross-sectoral issues, outlined in its new multi-year programme of work (2003-2017).
During CSD 17 in May 2009, the thematic issues: Africa; land use; land; drought; desertification; agriculture; and water will be discussed for policy implementation.
The CSD is a special commission under ECOSOC, since it has opened its sessions to broad participation from both governmental and non-governmental actors. It supports a number of innovative activities, such as the Partnerships Fair, the Learning Centre and a series of panels, roundtables and side events.
The High-level segment features dialogue amongst ministers and ministers also hold a special dialogue session with Major Groups, which are women; farmers; business and industry; indigenous peoples; NGO’s; local authorities; workers and trade unions; scientific and technological communities; and children and youth.
Some UNCSD member states involve a youth representative into their official delegation, amongst which the Netherlands.
The role of a youth delegate is to convey a representative message of the youth’s opinion of their respective home member state, informally as well as formally throughout the conference.
Hence, youth representatives inform officials, participate in speech writing for delegates and occasionally give speeches themselves for the UN as well.
Importantly, a youth representative has to know what the opinion of youth in their member state actually is! Therefore, getting a lot of input from youth between 12-30 years old is essential.
This year’s CSD session is a very special one, since the Netherlands will hold the chair. Minister Verburg from agriculture, nature and food quality has the challenge to lead the discussions to a good end to further encourage sustainable development at the different scale levels, written down in a chair’s report. She’ll be given a strong and concise position paper prepared by the Dutch youth.
The CSD member states will gather between 2-16 May in New York. Let the negotiations start.
UN Commission on sustainable development in New York
De komende twee weken gaan Don en ik de stem van de Nederlandse jongeren vertegenwoordigen bij de VN commissie voor duurzame ontwikkeling in New York.
Dit jaar is een belangrijk jaar voor de VN commissie. Gerda Verburg, de Nederlandse minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, zal de commissie voorzitten. Onderwerpen als landbouw, droogte, verwoestijning en Afrika staan op de agenda.
Hieronder meer informatie over The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) van Don:
The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) was established by the UN General Assembly in December 1992 to ensure effective follow-up of United Nations Conference on Environment and Development (UNCED), also known as the ‘Earth Summit’.
The Commission is responsible for reviewing progress in the implementation of Agenda 21 and the Rio Declaration on Environment and Development; as well as providing policy guidance to follow up the Johannesburg Plan of Implementation (JPOI) at the local, national, regional and international levels.
This practically entails to spur sustainable development in its widest sense around the world, by means of international cooperation.
The CSD members meet annually in New York, in two-year cycles, with each cycle focusing on clusters of specific thematic and cross-sectoral issues, outlined in its new multi-year programme of work (2003-2017).
During CSD 17 in May 2009, the thematic issues: Africa; land use; land; drought; desertification; agriculture; and water will be discussed for policy implementation.
The CSD is a special commission under ECOSOC, since it has opened its sessions to broad participation from both governmental and non-governmental actors. It supports a number of innovative activities, such as the Partnerships Fair, the Learning Centre and a series of panels, roundtables and side events.
The High-level segment features dialogue amongst ministers and ministers also hold a special dialogue session with Major Groups, which are women; farmers; business and industry; indigenous peoples; NGO’s; local authorities; workers and trade unions; scientific and technological communities; and children and youth.
Some UNCSD member states involve a youth representative into their official delegation, amongst which the Netherlands.
The role of a youth delegate is to convey a representative message of the youth’s opinion of their respective home member state, informally as well as formally throughout the conference.
Hence, youth representatives inform officials, participate in speech writing for delegates and occasionally give speeches themselves for the UN as well.
Importantly, a youth representative has to know what the opinion of youth in their member state actually is! Therefore, getting a lot of input from youth between 12-30 years old is essential.
This year’s CSD session is a very special one, since the Netherlands will hold the chair. Minister Verburg from agriculture, nature and food quality has the challenge to lead the discussions to a good end to further encourage sustainable development at the different scale levels, written down in a chair’s report. She’ll be given a strong and concise position paper prepared by the Dutch youth.
The CSD member states will gather between 2-16 May in New York. Let the negotiations start.
Dit jaar is een belangrijk jaar voor de VN commissie. Gerda Verburg, de Nederlandse minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, zal de commissie voorzitten. Onderwerpen als landbouw, droogte, verwoestijning en Afrika staan op de agenda.
Hieronder meer informatie over The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) van Don:
The United Nations Commission on Sustainable Development (CSD) was established by the UN General Assembly in December 1992 to ensure effective follow-up of United Nations Conference on Environment and Development (UNCED), also known as the ‘Earth Summit’.
The Commission is responsible for reviewing progress in the implementation of Agenda 21 and the Rio Declaration on Environment and Development; as well as providing policy guidance to follow up the Johannesburg Plan of Implementation (JPOI) at the local, national, regional and international levels.
This practically entails to spur sustainable development in its widest sense around the world, by means of international cooperation.
The CSD members meet annually in New York, in two-year cycles, with each cycle focusing on clusters of specific thematic and cross-sectoral issues, outlined in its new multi-year programme of work (2003-2017).
During CSD 17 in May 2009, the thematic issues: Africa; land use; land; drought; desertification; agriculture; and water will be discussed for policy implementation.
The CSD is a special commission under ECOSOC, since it has opened its sessions to broad participation from both governmental and non-governmental actors. It supports a number of innovative activities, such as the Partnerships Fair, the Learning Centre and a series of panels, roundtables and side events.
The High-level segment features dialogue amongst ministers and ministers also hold a special dialogue session with Major Groups, which are women; farmers; business and industry; indigenous peoples; NGO’s; local authorities; workers and trade unions; scientific and technological communities; and children and youth.
Some UNCSD member states involve a youth representative into their official delegation, amongst which the Netherlands.
The role of a youth delegate is to convey a representative message of the youth’s opinion of their respective home member state, informally as well as formally throughout the conference.
Hence, youth representatives inform officials, participate in speech writing for delegates and occasionally give speeches themselves for the UN as well.
Importantly, a youth representative has to know what the opinion of youth in their member state actually is! Therefore, getting a lot of input from youth between 12-30 years old is essential.
This year’s CSD session is a very special one, since the Netherlands will hold the chair. Minister Verburg from agriculture, nature and food quality has the challenge to lead the discussions to a good end to further encourage sustainable development at the different scale levels, written down in a chair’s report. She’ll be given a strong and concise position paper prepared by the Dutch youth.
The CSD member states will gather between 2-16 May in New York. Let the negotiations start.
‘Duurzaamheid hoeft niet suf te zijn’
Het nieuwe groene gezicht van de Nederlandse jongeren heet Michaela Hogenboom. ‘Duurzaamheid hoeft niet suf te zijn’.
Remco Tomesen
amsterdam
17-03-2009
Artikel in De Pers
Je kunt ook heel simpel over duurzaamheid praten, ontdekte Michaela Hogenboom laatst toen ze een workhsop over de millenniumdoelstellingen gaf aan een 2 VWO klas. ‘Wat is duurzaamheid?’, vroeg ze aan de klas. Een van de leerlingen, een jongen, antwoordde: dat is een beetje voorzichtiger zijn met je kleren, zodat je jongere broertje ze ook nog aan kan..
‘Kijk, dat is de kern. Zo’n antwoord inspireert me’, zegt Hogenboom. Over duurzaamheid moet je dan ook niet te ingewikkeld doen, vindt de 23-jarige studente, die vorige week in Amsterdam werd verkozen tot de nieuwe jongerenvertegenwoordiger Duurzame Ontwikkeling.
Twee jaar lang is ze de duurzame stem van Nederlandse jongeren, onder meer bij de Commission on Sustainable Development van de Verenigde Naties in New York en de aankomende klimaattop in Kopenhagen. Het eerste jaar samen met de huidige vertegenwoordiger en ‘senior’ Don Gerritsen, het tweede jaar neemt zij zelf als senior een nieuwe junior onder haar hoede.
Gevaar van de hype
Hogenboom en Gerritsen willen het bewustzijn over duurzame ontwikkeling onder jongeren vergroten en jongeren inspireren en betrekken. Maar is dat nog nodig, zijn jongeren ondertussen niet een beetje duurzaamheidsmoe? Hogenboom: ‘Er is zeker een hype losgebarsten. En een gevaar aan hypes is dat ze voorbij gaan. Ik zie het als belangrijke taak om te communiceren dat het geen tijdelijk fenomeen is’. Haar boodschap: duurzaamheid moet onderdeel worden van alle aspecten van het leven. In wat en hoeveel je eet en gebruikt. Maar ze gaat een stapje verder: het liefst zou ze zien dat jongeren zelf tot actie komen.
Dat klinkt activistisch. Hogenboom: ‘Dat bedoel ik helemaal niet. Zelf ben ik helemaal geen activistisch type’. Nee, een actieve bijdrage kun je als jongere ook gewoon via je studie leveren, vindt ze. Denk aan de bedrijfskundestudent die een businessplan schrijft over een duurzaam project. Hogenboom: ‘Het hoeft niet suf en dogmatisch te zijn’.
Nog heel lang op aarde
Om vertegenwoordiger te worden, moest Hogenboom ‘solliciteren’ bij de Nationale Jeugdraad, de organisatie die de vertegenwoordiging in het leven riep. De raad selecteerde twee kandidaten, die vorige week tegen elkaar streden in de Amsterdamse club Bitterzoet. Ze kreeg de meeste stemmen van de circa 130 aanwezigen.
In haar nieuwe functie wil de vierdejaars studente Human Resource& Quality Management aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen het land intrekken. Naar middelbare scholen, HBO-opleidingen en universiteiten. ‘Ik en de andere jongerenvertegenwoordiger Don Gerritsen, willen ontdekken wat er leeft onder jongeren. Gedreven jongeren zijn welkom om hun steentje bij te dragen in de adviescommissie duurzame ontwikkeling, waarin de inhoudelijke standpunten ondermeer ontwikkeld worden voor de VN conferenties.
Het is terecht dat er een speciale duurzame vertegenwoordiger voor jongeren is, vindt Hogenboom. ‘De kracht van jongeren is dat ze makkelijk met veranderingen om kunnen gaan en met vernieuwende oplossingen komen’. En, voegt ze toe: ‘Jongeren hebben sowieso het meeste baat bij duurzaamheid. Wij zullen het langst hier op aarde zijn’.
Remco Tomesen
amsterdam
17-03-2009
Artikel in De Pers
Je kunt ook heel simpel over duurzaamheid praten, ontdekte Michaela Hogenboom laatst toen ze een workhsop over de millenniumdoelstellingen gaf aan een 2 VWO klas. ‘Wat is duurzaamheid?’, vroeg ze aan de klas. Een van de leerlingen, een jongen, antwoordde: dat is een beetje voorzichtiger zijn met je kleren, zodat je jongere broertje ze ook nog aan kan..
‘Kijk, dat is de kern. Zo’n antwoord inspireert me’, zegt Hogenboom. Over duurzaamheid moet je dan ook niet te ingewikkeld doen, vindt de 23-jarige studente, die vorige week in Amsterdam werd verkozen tot de nieuwe jongerenvertegenwoordiger Duurzame Ontwikkeling.
Twee jaar lang is ze de duurzame stem van Nederlandse jongeren, onder meer bij de Commission on Sustainable Development van de Verenigde Naties in New York en de aankomende klimaattop in Kopenhagen. Het eerste jaar samen met de huidige vertegenwoordiger en ‘senior’ Don Gerritsen, het tweede jaar neemt zij zelf als senior een nieuwe junior onder haar hoede.
Gevaar van de hype
Hogenboom en Gerritsen willen het bewustzijn over duurzame ontwikkeling onder jongeren vergroten en jongeren inspireren en betrekken. Maar is dat nog nodig, zijn jongeren ondertussen niet een beetje duurzaamheidsmoe? Hogenboom: ‘Er is zeker een hype losgebarsten. En een gevaar aan hypes is dat ze voorbij gaan. Ik zie het als belangrijke taak om te communiceren dat het geen tijdelijk fenomeen is’. Haar boodschap: duurzaamheid moet onderdeel worden van alle aspecten van het leven. In wat en hoeveel je eet en gebruikt. Maar ze gaat een stapje verder: het liefst zou ze zien dat jongeren zelf tot actie komen.
Dat klinkt activistisch. Hogenboom: ‘Dat bedoel ik helemaal niet. Zelf ben ik helemaal geen activistisch type’. Nee, een actieve bijdrage kun je als jongere ook gewoon via je studie leveren, vindt ze. Denk aan de bedrijfskundestudent die een businessplan schrijft over een duurzaam project. Hogenboom: ‘Het hoeft niet suf en dogmatisch te zijn’.
Nog heel lang op aarde
Om vertegenwoordiger te worden, moest Hogenboom ‘solliciteren’ bij de Nationale Jeugdraad, de organisatie die de vertegenwoordiging in het leven riep. De raad selecteerde twee kandidaten, die vorige week tegen elkaar streden in de Amsterdamse club Bitterzoet. Ze kreeg de meeste stemmen van de circa 130 aanwezigen.
In haar nieuwe functie wil de vierdejaars studente Human Resource& Quality Management aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen het land intrekken. Naar middelbare scholen, HBO-opleidingen en universiteiten. ‘Ik en de andere jongerenvertegenwoordiger Don Gerritsen, willen ontdekken wat er leeft onder jongeren. Gedreven jongeren zijn welkom om hun steentje bij te dragen in de adviescommissie duurzame ontwikkeling, waarin de inhoudelijke standpunten ondermeer ontwikkeld worden voor de VN conferenties.
Het is terecht dat er een speciale duurzame vertegenwoordiger voor jongeren is, vindt Hogenboom. ‘De kracht van jongeren is dat ze makkelijk met veranderingen om kunnen gaan en met vernieuwende oplossingen komen’. En, voegt ze toe: ‘Jongeren hebben sowieso het meeste baat bij duurzaamheid. Wij zullen het langst hier op aarde zijn’.
‘Duurzaamheid hoeft niet suf te zijn’
Het nieuwe groene gezicht van de Nederlandse jongeren heet Michaela Hogenboom. ‘Duurzaamheid hoeft niet suf te zijn’.
Remco Tomesen
amsterdam
17-03-2009
Artikel in De Pers
Je kunt ook heel simpel over duurzaamheid praten, ontdekte Michaela Hogenboom laatst toen ze een workhsop over de millenniumdoelstellingen gaf aan een 2 VWO klas. ‘Wat is duurzaamheid?’, vroeg ze aan de klas. Een van de leerlingen, een jongen, antwoordde: dat is een beetje voorzichtiger zijn met je kleren, zodat je jongere broertje ze ook nog aan kan..
‘Kijk, dat is de kern. Zo’n antwoord inspireert me’, zegt Hogenboom. Over duurzaamheid moet je dan ook niet te ingewikkeld doen, vindt de 23-jarige studente, die vorige week in Amsterdam werd verkozen tot de nieuwe jongerenvertegenwoordiger Duurzame Ontwikkeling.
Twee jaar lang is ze de duurzame stem van Nederlandse jongeren, onder meer bij de Commission on Sustainable Development van de Verenigde Naties in New York en de aankomende klimaattop in Kopenhagen. Het eerste jaar samen met de huidige vertegenwoordiger en ‘senior’ Don Gerritsen, het tweede jaar neemt zij zelf als senior een nieuwe junior onder haar hoede.
Gevaar van de hype
Hogenboom en Gerritsen willen het bewustzijn over duurzame ontwikkeling onder jongeren vergroten en jongeren inspireren en betrekken. Maar is dat nog nodig, zijn jongeren ondertussen niet een beetje duurzaamheidsmoe? Hogenboom: ‘Er is zeker een hype losgebarsten. En een gevaar aan hypes is dat ze voorbij gaan. Ik zie het als belangrijke taak om te communiceren dat het geen tijdelijk fenomeen is’. Haar boodschap: duurzaamheid moet onderdeel worden van alle aspecten van het leven. In wat en hoeveel je eet en gebruikt. Maar ze gaat een stapje verder: het liefst zou ze zien dat jongeren zelf tot actie komen.
Dat klinkt activistisch. Hogenboom: ‘Dat bedoel ik helemaal niet. Zelf ben ik helemaal geen activistisch type’. Nee, een actieve bijdrage kun je als jongere ook gewoon via je studie leveren, vindt ze. Denk aan de bedrijfskundestudent die een businessplan schrijft over een duurzaam project. Hogenboom: ‘Het hoeft niet suf en dogmatisch te zijn’.
Nog heel lang op aarde
Om vertegenwoordiger te worden, moest Hogenboom ‘solliciteren’ bij de Nationale Jeugdraad, de organisatie die de vertegenwoordiging in het leven riep. De raad selecteerde twee kandidaten, die vorige week tegen elkaar streden in de Amsterdamse club Bitterzoet. Ze kreeg de meeste stemmen van de circa 130 aanwezigen.
In haar nieuwe functie wil de vierdejaars studente Human Resource& Quality Management aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen het land intrekken. Naar middelbare scholen, HBO-opleidingen en universiteiten. ‘Ik en de andere jongerenvertegenwoordiger Don Gerritsen, willen ontdekken wat er leeft onder jongeren. Gedreven jongeren zijn welkom om hun steentje bij te dragen in de adviescommissie duurzame ontwikkeling, waarin de inhoudelijke standpunten ondermeer ontwikkeld worden voor de VN conferenties.
Het is terecht dat er een speciale duurzame vertegenwoordiger voor jongeren is, vindt Hogenboom. ‘De kracht van jongeren is dat ze makkelijk met veranderingen om kunnen gaan en met vernieuwende oplossingen komen’. En, voegt ze toe: ‘Jongeren hebben sowieso het meeste baat bij duurzaamheid. Wij zullen het langst hier op aarde zijn’.
Remco Tomesen
amsterdam
17-03-2009
Artikel in De Pers
Je kunt ook heel simpel over duurzaamheid praten, ontdekte Michaela Hogenboom laatst toen ze een workhsop over de millenniumdoelstellingen gaf aan een 2 VWO klas. ‘Wat is duurzaamheid?’, vroeg ze aan de klas. Een van de leerlingen, een jongen, antwoordde: dat is een beetje voorzichtiger zijn met je kleren, zodat je jongere broertje ze ook nog aan kan..
‘Kijk, dat is de kern. Zo’n antwoord inspireert me’, zegt Hogenboom. Over duurzaamheid moet je dan ook niet te ingewikkeld doen, vindt de 23-jarige studente, die vorige week in Amsterdam werd verkozen tot de nieuwe jongerenvertegenwoordiger Duurzame Ontwikkeling.
Twee jaar lang is ze de duurzame stem van Nederlandse jongeren, onder meer bij de Commission on Sustainable Development van de Verenigde Naties in New York en de aankomende klimaattop in Kopenhagen. Het eerste jaar samen met de huidige vertegenwoordiger en ‘senior’ Don Gerritsen, het tweede jaar neemt zij zelf als senior een nieuwe junior onder haar hoede.
Gevaar van de hype
Hogenboom en Gerritsen willen het bewustzijn over duurzame ontwikkeling onder jongeren vergroten en jongeren inspireren en betrekken. Maar is dat nog nodig, zijn jongeren ondertussen niet een beetje duurzaamheidsmoe? Hogenboom: ‘Er is zeker een hype losgebarsten. En een gevaar aan hypes is dat ze voorbij gaan. Ik zie het als belangrijke taak om te communiceren dat het geen tijdelijk fenomeen is’. Haar boodschap: duurzaamheid moet onderdeel worden van alle aspecten van het leven. In wat en hoeveel je eet en gebruikt. Maar ze gaat een stapje verder: het liefst zou ze zien dat jongeren zelf tot actie komen.
Dat klinkt activistisch. Hogenboom: ‘Dat bedoel ik helemaal niet. Zelf ben ik helemaal geen activistisch type’. Nee, een actieve bijdrage kun je als jongere ook gewoon via je studie leveren, vindt ze. Denk aan de bedrijfskundestudent die een businessplan schrijft over een duurzaam project. Hogenboom: ‘Het hoeft niet suf en dogmatisch te zijn’.
Nog heel lang op aarde
Om vertegenwoordiger te worden, moest Hogenboom ‘solliciteren’ bij de Nationale Jeugdraad, de organisatie die de vertegenwoordiging in het leven riep. De raad selecteerde twee kandidaten, die vorige week tegen elkaar streden in de Amsterdamse club Bitterzoet. Ze kreeg de meeste stemmen van de circa 130 aanwezigen.
In haar nieuwe functie wil de vierdejaars studente Human Resource& Quality Management aan de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen het land intrekken. Naar middelbare scholen, HBO-opleidingen en universiteiten. ‘Ik en de andere jongerenvertegenwoordiger Don Gerritsen, willen ontdekken wat er leeft onder jongeren. Gedreven jongeren zijn welkom om hun steentje bij te dragen in de adviescommissie duurzame ontwikkeling, waarin de inhoudelijke standpunten ondermeer ontwikkeld worden voor de VN conferenties.
Het is terecht dat er een speciale duurzame vertegenwoordiger voor jongeren is, vindt Hogenboom. ‘De kracht van jongeren is dat ze makkelijk met veranderingen om kunnen gaan en met vernieuwende oplossingen komen’. En, voegt ze toe: ‘Jongeren hebben sowieso het meeste baat bij duurzaamheid. Wij zullen het langst hier op aarde zijn’.
Abonneren op:
Posts (Atom)