Cool at UN

Wat zijn we toch cool aan het zijn in de kerkers van de VN.

Maar wat gebeurt hier nu eigenlijk? Delegatieleden van landen spreken plenair uit welke wijzigingen zij willen zien op de onderhandelingstekst die is opgesteld tijdens de voorbereidingssessie in februari. Dit is een lang proces en gaat soms over punten en komma’s.

Ja, en wat doen die jongeren daar dan? Wij hebben, net zoals alle andere jongeren hier, geen mogelijkheid om direct aanpassingen te doen aan deze tekst. Als we zelf geen initiatief zouden tonen, hadden we net zo goed twee weken bij de Mc Donalds kunnen zitten.

Maar wij doen ons uiterste best om toch de meningen van de Nederlandse jongeren onder de aandacht te brengen. We hebben de volgende manieren uitgevonden:

Gisteren is het position paper aan minister Verburg aangeboden. Wij willen iedereen die hieraan heeft meegewerkt hartelijk bedanken! We hebben Verburg een hardloopschoen gegeven, omdat Don vorig jaar in Central Park heeft gejogd met haar. In de schoen hadden we een cadeautje gedaan: sinterklaas is vroeg dit jaar. Het cadeau was een verlanglijst met de standpunten van de Nederlandse jongeren, die ze met een schaterlach in ontvangst heeft genomen (zie foto).

Gelukkig is dit niet de enige manier waarop de standpunten van de Nederlandse jongeren doorgedrukt worden hier bij de VN. We hebben inmiddels veel eelt op onze ellebogen gekregen.

Esther, een Nigeriaanse van 24 jaar, heeft een statement uitgesproken tijdens de openingssessie, met als kernzin: ‘we do care about what you say here, but our lives depend on how you implement these policies at home. So practice what you preach’. Dat juist een van de enige Afrikaanse jongeren het statement uitdroeg was al een statement op zich.

Ook is een gerecycled artikel gepubliceerd in de dagelijkse krant die hier gelezen wordt: ‘Outreach Issues’. We hebben ons weer uitgelaten over overconsumptie van vlees. Binnenkort komt er waarschijnlijk weer een artikel van ons in.

Verder hebben de jongeren ervoor gezorgd dat de VS standpunten van jongeren opnemen in hun aanpassingen op de tekst, die hopelijk ook in de uiteindelijke tekst komen te staan. Het gaat hier onder andere over onderwijs en bestrijden van kinderarbeid.

We zien het al weer: sometimes sustainability’s what you make it.